Με τη χαρισματική Ιάπωνα γιατρό Dr. Emily Teo που έχει υπάρξει μαθήτρια του μεγάλου Yamamoto, κάναμε μαζί θεραπείες κρανιο-βελονισμού σε κάποια εξαιρετικά δύσκολα νευρολογικά περιστατικά με εντυπωσιακή επιτυχία.
Ένας από τους ασθενείς πάσχει από βαρύτατη νόσο Πάρκινσον. Σε λίγα λεπτά σηκώθηκε, περπατούσε, μετά περπατούσε γρήγορα χωρίς μπαστούνι και υποστήριξη και στο τέλος έτρεχε! Από τη χαρά του δε μπορούσε να σταματήσει να τρέχει μέσα στην αίθουσα με μικρά πηδηματάκια. “Έχω χρόνια να τρέξω έτσι” έλεγε.
Αμέσως όμως κάτι σκέφτηκε και η χαρά του κόπηκε. “Πόσο θα κρατήσει αυτό”; ρώτησε. “Η νόσος σε ταλαιπωρεί δεκαετίες” του είπα. Θα χρειαστούν επαναλήψεις. Το ότι υπήρξε αυτή η θεαματική βελτίωση μέσα σε λίγα λεπτά όμως, είναι κάτι περισσότερο από ελπιδοφόρο.
Άλλη ασθενής επίσης με βαρύ παρκινσονικό σύνδρομο, είχε χρόνια να καταφέρει να βάλει την υπογραφή της. Με τις θεραπείες κρανιο-βελονισμού που είχαν προηγηθεί, είχε φτάσει στο σημείο να γράφει μια σφιχτή γραφή, που όσο προχωρούσε, μίκραιναν τα γράμματα. Μέσα σε λίγα λεπτά θεραπείας έγραφε γρήγορα και καλλιγραφικά. Στο τέλος μας έγραψε ένα “Ευχαριστώ πολύ” μέσα απ’ την καρδιά της. Στη φωτογραφία που ακολουθεί, βλέπετε κάτω τη σφιχτή γραφή πριν της βάλουμε τις βελόνες κρανιο-βελονισμού και από πάνω το όνομά της γρήγορα, ανάλαφρα και καλλιγραφικά (κόψαμε το επώνυμο για ευνόητους λόγους) και το… ΓΕΝΑΙΟΔΩΡΟ “Ευχαριστώ πολύ”.
