Το λεβαιν δεν συνιστάται για μακροχρόνια σίτιση ασθενών, καθώς έχει μια σειρά από σημαντικά μειονεκτήματα, μεταξύ των οποίων κυριαρχεί η έντονη ενόχληση του ασθενούς. Αντίθετα η γαστροστομια είναι πολύ καλά ανεκτή από τους ασθενείς και μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο εισροφήσεων.
Ο αρχικά τοποθετημένος σωλήνας γαστροστομιας δεν χρειάζεται σύντομη αντικατάσταση, παρά μόνο όταν καταστραφεί λόγω φυσικής φθοράς. Τότε η αντικατάστασή του γίνεται είτε με βίαιη έλξη, είτε (προτιμότερο) με γαστροσκόπηση. Η τελευταία μέθοδος είναι πιο ενδεδειγμένη, καθώς είναι εντελώς ατραυματική και μπορεί να τοποθετηθεί νέος κανονικός σωλήνας γαστροστομιας, ο οποίος θα διαρκέσει ακόμη 1,5-2 χρόνια χωρίς ανάγκη αντικατάστασης, σε αντίθεση με το ανταλλακτικό της γαστροστομιας, που πρέπει να αντικαθίσταται τακτικά κάθε 3 μήνες.
Εισροφηση τροφων είναι μια κατάσταση που κατά κανόνα γίνεται συστηματικά σε ασθενείς που πάσχουν από χρόνια νευρολογικά προβλήματα όπως ανοια, Alzheimer, Parkinson, σκληρυνση κατα πλακας, εγκεφαλικο επεισοδιο, νοσο κινητικου νευρωνα, καρκινο εγκεφαλου. Η γαστροστομια είναι η μόνη ενδεδειγμένη μέθοδος για την ασφαλή σίτιση αυτών των ασθενών.
Σε ασθενή με γαστροστομια είναι επιβεβλημένος ο συχνός έλεγχος για τυχόν υπολειμματικό περιεχόμενο, ώστε να διαπιστωθεί έγκαιρα και να αποτραπεί η πιθανότητα παλλινδρόμησής του μέσω του οισοφάγου και εισρόφησης των εμεσμάτων στους πνεύμονες. Ο έλεγχος αυτός δεν χρειάζεται όταν ο ασθενής έχει γαστρονηστιδοστομια